บทที่ 64 การแก้แค้นเย็น

รอยกัดนั่นไม่เบาเลย วิลเลียมเอื้อมมือขึ้นไปสัมผัสบริเวณนั้น ปลายนิ้วของเขาเปื้อนคราบเลือดออกมา

“แอนนา นี่เธอเป็นหมาหรือไง!” เขาตะโกน

เสียงของเขาดูเหมือนจะดึงสติแอนนากลับมาได้บ้าง เธอคลายมือที่จับเขาไว้ ดวงตาเลื่อนลอยขณะพึมพำ “วิลเลียม”

ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น วิลเลียมก็จับเธอโยนลงไปใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ